Sirotčí hradek – atrakcja Pawłowskich Wierchów

Zamek Sierot (Rossenstein) otrzymał swoją nazwę od rodu Wehingenów, władców feudalnych pochodzenia szwabskiego, którego jedna gałąź, Sieroty, przeniosła się z Austrii na Morawy w pierwszej połowie XIII wieku.

Ruiny mają bardzo charakterystyczny klimat. Najwyraźniej zniknął jakiś czas przed 1590 rokiem. Geodeta z 1629 roku określił go jako całkowicie opuszczony. Zamek zbudowano na dwóch postrzępionych skałach skalnych, oddzielonych głębokim wąwozem, z którego prowadzi dostęp do jaskini krasowej. Główna część spoczywała na południowym skalnym klifie. Zachowała się ściana frontowa o grubości 2,5 m i wysokości 8 m z jednym oknem, połączona z pozostałościami wieży trzema łukami okiennymi nad sobą.

Romantyczne ruiny Sirotčí hradek i jego typowa sylwetka należą nierozerwalnie do Wzgórz Pálavskich, podobnie jak Romeo i Julia. Niezależnie od tego, czy tylko przejeżdżasz przez okolicę, czy wyruszasz, aby podziwiać piękno tego pachnącego winem regionu, Zamek Sierot będzie na Ciebie spoglądał z każdego miejsca.

Zamek z przełomu XIII i XIV wieku ma bardzo ciekawy dwuczęściowy układ. Zamek ma bardziej dominujący wygląd od zachodu, gdzie wydaje się, że wyrósł z wysokich i smukłych skał wapiennych. Hrádek naprawdę dostosował swój ogólny skład do istniejących skał.

Południowa, bardziej znana część zamku dostępna jest od południowego wschodu, gdzie na ścianie południowej zachował się aneks wejściowy. Ta część zajmowała w przybliżeniu trójkątny płaskowyż szczytowy. Mur tej części zachował się niemal do wysokości pierwszego piętra. Działaniem czasu uległa jedynie północna ściana tej części. Ta część zamku tworzyła układ pałacowy, z częścią mieszkalną po stronie wschodniej (o czym świadczy duże okno) i zwężającą się od zachodu, gdzie smukła zaokrąglona wieża zwieńczona jest na stromej skale. Z zamku nie zachowało się praktycznie nic. druga część zamku na niedostępnej północnej skale. Tylko kilka skromnych fragmentów muru. U podnóża skał znajdował się wał i otoczony palisadą wał tego zamku, z którego do dziś pozostała jedynie podziwiana cysterna na wodę.

Zamek sierocy można zwiedzać praktycznie o każdej porze roku, wstęp jest całkowicie bezpłatny. Szlak prowadzi do niego albo bezpośrednio ze wsi Klentnice, nad którą znajduje się zamek, albo szlakiem z Mikulova do Děviček. Jednak naprawdę warto odwiedzić to miejsce.

Legenda o rycerzu Čičosie związana jest także z osieroconym zamkiem, który należał do zakonu templariuszy. Pracował na zamku jako kasztelan. Kiedy miał się urodzić jego syn, Čičos otrzymał od swojego zakonu rozkaz powołania. Jednak ze względu na narodziny syna Čičos odmówił. Niedługo potem na zamek przybył komtur, którego żona Čičosa, Růžena, poprosiła, aby został ojcem chrzestnym nowo narodzonego dziecka. Zgodnie z tradycyjnym zwyczajem to ojciec chrzestny wybiera imię dla dziecka. Komtur przyjął tę propozycję i nazwał dziecko Orphanus – sierotą. Po urodzeniu dziecka Komtur kazał stracić Čičosa za zdradę stanu, czyniąc Sierotę prawdziwą sierotą. Następnie kazał rozstrzelać wszystkich mieszkańców zamku (z wyjątkiem jednego), a wdowa po Čišosie była załamana żalem. Komtur opuścił zamek i zabrał ze sobą Sierotę. Kiedy po latach wrócił do zamku, zastał tam tylko jedną osobę – starca, któremu kiedyś udało się umknąć przed gniewem Komtura. Kiedy starzec opowiedział mu, co przydarzyło się wówczas jego rodzicom, Orfanus oszalał i odtąd już nocą ma jeździć konno z zamku do Turold.

Lokal

Operator

Wieś Klentnice
Klentnice 24
Klentnice
692 01 Mikułow

• Tel.:+420 519 515 171
• E-mail:ou@klentnice.cz
• www.klentnice.cz
• GPS:48.844042 16.644201

Wstęp

Cena:  bezpłatny

Czas trwania