Ogród Botaniczny Uniwersytetu Karola w Pradze

Ekspozycje Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Karola w Pradze w Karlowych Warach podzielone są na szklarniowe i plenerowe. W szklarniach znajduje się stała ekspozycja tropików i suchych subtropików. Najcenniejszym eksponatem jest kolekcja kwiatów środkowoeuropejskich, założona w 1904 roku.

Ogród botaniczny Wydziału Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Karola w Pradze zajmuje powierzchnię 3,5 hektara. Kolekcja roślin z wilgotnych stref podzwrotnikowych jest instalowana latem na wolnym powietrzu zgodnie z kontynentami pochodzenia roślin, które są następnie przechowywane w dużej zimnej szklarni podczas zimy. Oprócz bogatej kolekcji sukulentów warto zwrócić uwagę na duże i stare okazy sagowców, kamelii, mirtu i innych roślin ze zbiorów dawnego ogrodu uniwersyteckiego Smícha z XIX wieku. Wśród eksponatów plenerowych znajduje się unikatowy okaz miłorzębu dwupłatkowego, a właściwie rodzaju gigantycznego bonsai, którego wiek szacuje się na około 130 lat. Również jedna z pierwszych metasekwoi i innych drzew sprowadzonych do Europy. Najcenniejszą ekspozycją jest kolekcja flory środkowoeuropejskiej, założona w 1904 roku.

Ogród botaniczny w Wielkiej Brytanii jest tradycyjnie otwarty codziennie przez cały rok. Jednak niewiele osób zdaje sobie sprawę, że jej twarz zmienia się mniej więcej co trzy tygodnie. Z reguły na przełomie lutego i marca w ogrodzie kwitnie około dwóch i pół tysiąca przebiśniegów i stokrotek, które wkrótce ustępuje błękitnej powodzi około piętnastu tysięcy lapis lazuli. Magnesem jest również sezon wakacyjny jednorocznych roślin, kiedy ogród jest pokryty kolorowymi dywanami z turzyc, aksamitów i innych jednorocznych. Co roku w drugim lub trzecim tygodniu czerwca odbywa się wystawa Stowarzyszenia Hodowców Kaktusów i Sukulentów. Co roku w ostatnią sobotę sierpnia rozpoczyna się atrakcyjna wystawa ptaków egzotycznych. Na początku roku szkolnego w ogrodzie odbędzie się wystawa bonsai i kaktusów, aw październiku Mistrzostwa Europy Żyworodnych Ryb Akwariowych.

Z historii: ogród botaniczny Wielkiej Brytanii jest jednym z najstarszych europejskich ogrodów uniwersyteckich jako instytucja. Ogród powstał w 1775 roku na lewym brzegu Wełtawy na terenie dawnego ogrodu jezuickiego i przyległych gruntów. Dzisiejsze ogrody Dienzenhofera są trzonem tego pierwotnego ogrodu, który w połowie XIX wieku uważany był za najlepszy ogród botaniczny na północ od Alp. Już wtedy uprawiano w nim 13 000 gatunków roślin, a nawet 9 szklarni. Wraz z rozwojem przemysłu w Smíchovie w XIX wieku. postanowiono przenieść ogród na obecne miejsce pod Słupską strání.

W tym czasie ogród był podzielony na dwie części – czeską i niemiecką: czeski ogród botaniczny pozostał w niższym położeniu, niemiecki ogród rósł na zboczach. Nalot na Pragę 14 lutego 1945 roku doszczętnie zniszczył szklarnie niemieckie i uszkodził czeskie. Ogrody zostały później połączone pod nazwą Ogród Botaniczny Uniwersytetu Karola, szklarnie niemieckie nigdy nie zostały odrestaurowane, szklarnie czeskie zostały gruntownie przebudowane w latach 1946-1949 i gruntownie przebudowane w latach 1996-1999.