Czeski (/ tʃɛk /; čeština wymowa czeska: [ˈtʃɛʃcɪna]), historycznie także czeski (/ b oʊˈhiːmiən, bə-/; [7] lingua Bohemica po łacinie) jest zachodniosłowiańskim językiem czesko-słowacki Grupa.
Językiem urzędowym Republiki Czeskiej posługuje się ponad 10 milionów ludzi.
Czeski jest blisko spokrewniony ze słowackim, aż do stopnia wzajemnej zrozumiałości w bardzo wysokim stopniu, a także z polskim. Podobnie jak inne języki słowiańskie, czeski jest językiem fuzyjnym o bogatym systemie morfologicznym i stosunkowo elastycznym szyku wyrazów. Na jego słownictwo duży wpływ miała łacina i niemiecki
Jak mówić po czesku w stopniu podstawowym
Od Gavina wyjaśnia kilka dobrych zasobów i jak uczyć się języka czeskiego…
Rozmówki czeskie
- Jedno piwo, proszę. – Jedno pivo, prosím.
- Dwa piwa proszę. – Dvě piva, prosím.
- Tak – Ano
- Nic
- Nazywam się… – Jmenuji se…
- Jak się masz? – Jak se mat?
- Czy mówisz po angielsku? – Mluvite anglicky?
- Nie mówię po czesku. – Nemluvím česky.
- Nie rozumiem. – Nerozumím.
- Dziękuję. – Dekuji.
- Cześć / Pa – Ahoj
- Przepraszam. – S dovolením.
- Ile to kosztuje? – Kolik do stoji?
- Gdzie jest…? – Kde je…?
- Kocham Pragę! – Miluji Prahu!
alfabet czeski
Czeski alfabet ma 26 podstawowych liter i łącznie 42 litery, w tym znaki diakrytyczne (ˇ, ´, °), ale nie martw się o wymowę znaków diakrytycznych, ponieważ możesz je po prostu wymówić podczas czytania.
Podstawowe litery alfabetu czeskiego to:
- Małe litery – a, b, c, d, e, f, g, h, i, j, k, l, m, n, o, p, q, r, s, t, u, v, w, x, y, z
- Wielkie litery – A, B, C, D, E, F, G, H, I, J, K, L, M, N, O, P, Q, R, S, T, U, V, W, X, Y, Z