Pierwsza wzmianka o Młynach Staromiejskich pochodzi z 1347 roku. Młyny znajdujące się na zewnątrz Urzędu Celnego pierwotnie należały do Gminy Staromiejskiej. Już 26 maja 1384 r. król Wacław IV nadał jej przywilej „przepustnicy” (młynów okrętowych). potwierdza dokument datowany na zamku Kunratice. Wodociągi Staromiejskie zostały zbudowane w 1489 roku.

Od XIV wieku kładka Novotný była wymieniana przez kilku właścicieli, od których pochodziła głównie jej nazwa. Pierwotnie kładka nie miała oficjalnej nazwy. W 1484 roku nazwano je Nowymi Młynami, które stały tu przed założeniem Nowego Miasta Pragi i zostały podzielone na część czeską i niemiecką. Od 1870 do 1885 roku nazywano je Kładkami Staromiejskimi lub po prostu nazywano je „Młynami Staromiejskimi lub Młynami Większość”. W 1885 r. kładka prowadząca do budynków młyna została nazwana imieniem sołtysa rady miejskiej na cześć miejscowego młynarza Karela Novotnego (1827 – 1900), którego kładka została na nowo przebudowana. Ten znany mieszczanin Starej Pragi i mistrz cechu młynarza przyczynił się do budowy żelaznej kładki wzdłuż południowej elewacji budynków. Młyny były jeszcze mielone w pierwszej połowie XX wieku. Potem domy popadły w ruinę, w latach 70. i 80. rozpoczęła się nowa era kładki Novotný. Czechosłowackie Towarzystwo Naukowo-Techniczne przystąpiło do przebudowy i połączenia domów, dlatego wiele z nich ma zupełnie nowe wnętrza i sale konferencyjne. Do dziś technicy posiadają w sumie 8 domów i jest 67 siedzib tej firmy (Pepikoc.cs, przetłumaczone przez google).
Pożar praskiego młyna staromiejskiego
