Jana Husa

Jan Hus (Jan Hus)

Legendarny kaznodzieja – i czeski bohater narodowy – Jan Hus (często zangielizowany na Jana Husa) urodził się w małej wiosce Husinec w południowych Czechach około 1372 roku. Od dzieciństwa w biedzie cieszył się stałym awansem w czeskim systemie edukacji, zdobywając stopień naukowy na Uniwersytecie Karola w latach 90. XIII wieku i ostatecznie wyświęcony na diakona i ksiądz około 1400 r. Chociaż bez wątpienia był wielbicielem angielskiego reformatora religijnego Jana Wyklifa (i Lollardów), Hus w żadnym wypadku nie był tak radykalny, jak wielu jego kolegów, którzy głosili kazania na Kaplicy Betlémskiej. W rzeczywistości nie opowiadał się też za wieloma bardziej znanymi dogmatami heretyckiego ruchu religijnego, który przyjął jego imię: husytyzmu. W szczególności nigdy nie opowiadał się za udzielaniem komunii „pod obiema postaciami” publiczności.

Ostatecznie to nie spory o Wiklifa, którego księgi spalono na rozkaz arcybiskupa w 1414 roku, dowiodły upadku Husa, ale spór o sprzedaż ekstrawagancji w celu sfinansowania wojen międzypapieskich skłonił go do nieoficjalnej proces na soborze w Konstancji. Mając zagwarantowane bezpieczeństwo przez samego cesarza Zygmunta, Hus naiwnie udał się do Konstancji bronić swoich poglądów i został spalony na stosie jako heretyk 6 lipca 1415 r. Czesi byli oburzeni i Hus z dnia na dzień stał się bohaterem narodowym, inspirując tysiące do buntu przeciwko ówczesnej władzy. W 1999 roku papież wyraził „głęboki żal” z powodu jego śmierci, ale odmówił ułaskawienia Husa – rocznica śmierci Husa przypada teraz czeskie święto narodowe.